شکبه خبری "الحره" نزدیک به امریکا به نقل از منابع آگاه مینویسد: عبدالفتاح السیسی، رئیسجمهوری مصر و "آنگلا مرکل" صدراعظم آلمان اخیرا درباره پرونده هستهای ایران با یکدیگر تماس تلفنی داشتند. منابع آگاه میگویند در حاشیه نشست مجمع عمومی سازمان ملل متحد و مذاکرات کوتاهی که در بغداد صورت گرفته، زمینه برای باز شدن پنجره ارتباط میان قاهره و تهران فراهم شده است.
به گزارش آفتابنیوز؛ وزرای خارجه ایران و مصر در آگوست گذشته در حاشیه نشست همسایگان عراق در بغداد با یکدیگر دیدار داشتند.
"هانی سلیمان" مدیر مرکز تحقیقات و پژوهشهای عربی و پژوهشگر امور ایران معتقد است اظهار تمایل ایران برای بهبود روابط با مصر مرتبط با مذاکرات جاری میان تهران و ریاض است که در تلاش برای احیای روابط ایران و عربستان از سال ۲۰۱۶ میلادی به این سو صورت میگیرد.
او به "الحره" میگوید: این یکی از اقدامات مثبت برای احیای روابط ایران با عربستان است و نوعی امید و دستکم سطحی از اجماع و آرامش را به فضا باز میگرداند".
"حسین رویوران" تحلیلگر مسائل سیاسی ایران با این نظر موافق است و به "الحره" میگوید: اظهارات اخیر ایران درباره مصر در چارچوب مذاکرات با ریاض و فعالیتهای منطقهای امیرعبداللهیان وزیر خارجه صورت گرفته است".
"رویوران" میگوید: رئیسی از زمان انتخاباش به عنوان رئیسجمهوری ایجاد روابط مثبت منطقهای را به گسترش روابط در سطح بینالمللی ترجیح داده است".
سلیمان معتقد است تلاش تهران، مصر و ترکیه برای احیای روابط فیمابین نشاندهنده آن است که در مرحلهای قرار داریم که اتحادها و توازن قوای تازهای در منطقه در حال شکلگیری است.
او امتیاز این موضوع را به سیاست خارجی به زعم خود، قوی مصر میدهد و مینویسد: سیاست خارجی مصر قوی عمل کرده و مشتاق نزدیکشدن به کشورهای عربی از جمله عراق، اردن، لبنان و سوریه است که در همگی آن کشورها ایران از حوزه نفوذ گستردهای برخوردار است. در سپتامبر گذشته، لبنان، اردن، سوریه و مصر درباره استفاده از خط لوله عربی و انتقال گاز طبیعی مصر از طریق سوریه به لبنان با یکدیگر به توافق رسیدند. همچنین، مصر توافقنامههایی برای همکاری در حوزه انرژی، اقتصادی، امنیتی و تجاری را با اردن و عراق امضا کرده است.
سلیمان اشاره میکند هدف مصر از ایجاد بلوک تازه دور کردن عراق از ایران و شبه نظامیان شیعه نزدیک به آن کشور است. همچنین، او معتقد است ایران ممکن است بخشی از درآمد حاصل از صادرات برق و گاز به بغداد را اینگونه از دست دهد.
"رویوران"، اما این نظر را رد میکند و میگوید ایران نمیتواند تمام برق خود را به عراق صادر کند و طبیعی است که عراق برای تامین نیازهایش به برخی از کشورهای عربی رجوع کند و این موضوع بر روابط ایران و عراق تاثیر نمیگذارد.
او میگوید: ایران هیچ ترسی از همسایگی عراق با کشورهای عربی ندارد. روابط فرهنگی و اشتراکات مذهبی ایران و عراق گسترده هستند. ایران به مصر به عنوان یکی از مهمترین کشورها در منطقه و دریچهای برای حل بسیاری از بحرانها و برای دستیابی به تفاهم در سطح سیاسی نگاه میکند.
او البته معتقد است که تلاش ایران برای ترویج تشیع در مصر یکی از موانع احیای روابط میان دو کشور است چرا که دولت مصر نسبت به این موضوع حساسیت دارد.
"رویوران"، اما با این نظر مخالف است و میگوید ایران هیچ ارتباطی با تشویق جمعیت شیعه در مصر ندارد و تشیع یک موضوع داخلی در مصر است".
سلیمان در ادامه به "الحره" میگوید: هدف مصر در مورد ایران جلوگیری از نفوذ آن کشور در امور داخلی عراق، سوریه و کشورهای حاشیه خلیج فارس، یمن و در نهایت در خود مصر است. هدف دیگر مصر توقف تشویق جریانهای شیعه توسط ایران و جلوگیری از صدور انقلاب آن کشور در منطقه است. این موارد موانعی هستند که باعث شده اند روابط ایران و مصر احیا نشود".
"الحره" اشاره میکند که مصر با احتیاط در قبال ایران رفتار کرده و مینویسد: در سال ۲۰۱۸ میلادی پیشنهادی مبنی بر تشکیل یک ناتوی عربی برای مقابله با نفوذ ایران مطرح شد که مصر از عضویت در آن خودداری کرد. ایران از موضع مصر استقبال کرد. همچنین، مصر در ائتلاف نظامی تحت رهبری عربستان علیه یمن شرکت نکرده است و به مقابله با انصارالله مورد حمایت ایران نپرداخته است".
سلیمان میگوید: با چنین سیاست خارجیای مصر ایران را به عنوان یک دشمن مستقیم نمیبیند اما کماکان به عنوان یک دوست نیز قلمداد نمیکند. این بدان معنا نیست که مصر دولتهای عربی را ترک خواهد کرد.
سلیمان معتقد است اکنون توپ در زمین ایران است و آن کشور است که باید فضا و سیاستهایش را تغییر دهد. "رویوران"، اما میگوید ایران همواره از مصر خواسته تا روابطاش را احیا کند و اکنون نوبت آن کشور است. "رویوران" میگوید:"امکان تغییر نام خیابان خالد اسلامبولی در ایران وجود دارد اما این مانع واقعی نیست. متاسفانه ارادهای از سوی مصر برای احیای روابط وجود ندارد. هدف سیاست خارجی ایران متحد کردن کشورهای مسلمان است. ایران از این طریق کمتر از تحریمهای غرب علیه خود آسیب خواهد دید.